Αγία Παρασκευή, 10/03/2020

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ 

 ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΗΝ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΜΕΤΡΟΕΠΕΙΑ ΤΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΤΗΣ ΕΡΤ

Δεν μας προκάλεσε καμία έκπληξη το σημερινό δελτίο τύπου της διοίκησης της ΕΡΤ που αφορά τη ρίψη μπογιάς στο κτίριο της ΕΡΤ3 στην Αγγελάκη.

Η διοίκηση της ΕΡΤ, κατά πάγια τακτική της βάζει μπροστά σαν ασπίδα τους εργαζόμενους, για να κρύψει τις δικές της ευθύνες για την σημερινή εικόνα της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης.

Οι εργαζόμενοι μοχθούν και εργάζονται κάτω από άσχημες συνθήκες για να ζήσει και να αναπτυχθεί η ΕΡΤ, όχι όμως σαν κυβερνητικό όργανο προπαγάνδας, σαν μέσο διαστρέβλωσης και απόκρυψης των γεγονότων και σαν εργαλείο χειραγώγησης της κοινής γνώμης.

Για αυτή την κατάντια σίγουρα δεν φταίνε οι εργαζόμενοι αλλά οι διορισμένες από το Μαξίμου διοικήσεις και οι παρατρεχάμενοι υπηρέτες «παντός καιρού».

Η «επίθεση» (όπως γράφει η διοίκηση στο δελτίο τύπου) με μπογιές στο κτίριο της ΕΡΤ3, αφορά τους ίδιους και το παραγόμενο προϊόν της ΕΡΤ για το οποίο μάλιστα, καμαρώνουν λές και δεν γνωρίζει η κοινωνία ποιος είναι ο «μάγειρας» και τι υλικά έχει η «σούπα» που τους προσφέρουν, λές και δεν ξέρει αυτή η κοινωνία ποια είναι η πραγματικότητα.

Μια πραγματικότητα που περιέχει λογοκρισία, απόκρυψη ειδήσεων, πειθαρχία στις κατευθύνσεις του «επιτελικού κράτους» των επικοινωνιακών αναγκών του πρωθυπουργού (που είναι και ο άμεσος προϊστάμενος και επιβλέπων την ΕΡΤ) και της κυβέρνησής του.

Μια πραγματικότητα που περιέχει λογοκρισία και έλεγχο ακόμα και στις εκπομπές αρχείου της ΕΡΤ !

Είναι αυτή που ζούμε, που βλέπουμε και έχουμε καταγγείλει δημόσια γεγονός που προκάλεσε και την σχετική επερώτηση στη Βουλή εκ μέρους βουλευτών της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ δεν επιτρέπουμε σε καμία διοίκηση να μας «χρησιμοποιεί» σαν εργαλείο ή σαν παραβάν για να κρύψει τις ευθύνες της σε ότι αφορά την όποια εκτροπή της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης από τους στόχους που θέτει το Σύνταγμα , οι νόμοι, και οι δημοσιογραφικοί κώδικες.

Είμαστε ηθικά και πολιτικά υπόλογοι μόνο στην κοινωνία που πληρώνει για να έχει αντικειμενική ενημέρωση, πολιτισμό και αληθινή ψυχαγωγία και γι αυτό εργαζόμαστε ακόμα και πάνω από τις δυνάμεις μας κάνοντας κουράγιο, απέναντι σε μια διοίκηση που μας βλέπει είτε σαν κουρασμένους γέρους είτε σαν βαρίδια που με κάθε τρόπο πρέπει να τα ξεφορτωθεί.

Είμαστε υπόλογοι και χρωστάμε ευγνωμοσύνη στην κοινωνία της Θεσσαλονίκης και της Μακεδονίας που στήριξε την ΕΡΤ3 την περίοδο του μαύρου χωρίς

ένα λεπτό διακοπής, προσβλέποντας στο δημόσιο χαρακτήρα της και όχι σε κομματικό φέουδο.

Πάψτε κύριοι της δοτής διοίκησης να «πετάτε την μπάλα στην εξέδρα», σταθείτε στο ύψος των περιστάσεων και δείτε την πραγματική γενεσιουργό αιτία για αυτές τις «επιθέσεις».

Αν σας έχει απομείνει λίγη ευθιξία, απαντήστε ευθέως με ο,τι αυτό συνεπάγεται.

Η «επίθεση» στην ΕΡΤ3 δεν αφορούσε τους εργαζόμενους που εσείς θέλετε να τους βάλετε απέναντι στην κοινωνία αλλά τους «αρίστους», τους δοτούς, τους συμβούλους και τους παρατρεχάμενους της κυβέρνησης στην ΕΡΤ που είναι και οι μοναδικοί υπεύθυνοι για την εικόνα που εκπέμπει στην κοινωνία.

ΕΠΙΣΤΟΛΗ

Αγία Παρασκευή 9/3/2020                

Αρ. Πρωτ.2029

Προς: Διευθύνοντα Σύμβουλο ΕΡΤ κ. Γαμπρίτσο

Στις 28/2/20 και στις 4/3/20  αποστείλατε τελικά, εκτός από το «ανανεωμένο» σκαρίφημα του οργανογράμματος με ακόμα περισσότερες «θέσεις ευθύνης» και το κείμενο του «Εσωτερικού Κανονισμού Λειτουργίας», καθώς επίσης και ένα σχέδιο τροποποίησης άρθρων του Γενικού Κανονισμού Προσωπικού (κι όχι «Λειτουργίας» όπως γράφετε)   ζητώντας από τους εργαζόμενους να υποβάλλουν τα σχόλιά τους (!) εντός 3-4 ημερών.

Για άλλη μια φορά υποβιβάζετε την έννοια της «διαβούλευσης» με τους εργαζόμενους, στο επίπεδο μιας ανούσιας «τυπικής» διαδικασίας η οποία θα σας δώσει   το αναγκαίο «άλλοθι», προκειμένου να εφαρμόσετε τα κυβερνητικά σχέδια για το παρόν και το μέλλον (;) της ΕΡΤ και όσων εργάζονται σε αυτήν.

Αυτά τα δύο «τελεσίγραφα» που αποστείλατε, ακόμα και στην πρώτη ανάγνωσή τους, δημιουργούν αλγεινή εικόνα για το πόσο σοβαρά βλέπετε την λειτουργία ενός δημόσιου ραδιοτηλεοπτικού φορέα και το πώς απαξιώνετε το προσωπικό, όταν π.χ όλες οι «θέσεις ευθύνης» θα μπορούν πλέον να καλύπτονται και από «εγκάθετους αλεξιπτωτιστές» της …αγοράς, οι οποίοι φυσικά δεν σταδιοδρομούν στην ΕΡΤ και άρα δεν νοιάζονται για αυτήν. Ταυτόχρονα επιβεβαιώνονται αυτά που γράφει   πρόσφατο δημοσίευμα γνωστής εφημερίδας ότι «βγήκαν ξανά από το συρτάρι της κυβέρνησης τα σχέδια για μια συρρικνωμένη ΕΡΤ με ελάχιστο προσωπικό».

Όπως γνωρίζετε, πρίν από κάθε κρίσιμη απόφασή μας,

συγκαλούμε το μικτό συμβούλιο της ΠΟΣΠΕΡΤ, που απαρτίζεται από τα μέλη του Δ.Σ της, τους προέδρους και γραμματείς των πρωτοβάθμιων σωματείων της ΕΡΤ που είναι μέλη της Ομοσπονδίας .

Έτσι πράξαμε στις 11/2/2020 και σας στείλαμε την προηγούμενη επιστολή μας σχετικά με το σκαρίφημα του οργανογράμματος που είχατε τότε διανείμει, την οποία -δυστυχώς για σας- δεν λάβατε υπόψη, ενώ οι καταγεγραμμένες σε αυτήν εκτιμήσεις μας - όπως αποδεικνύεται σήμερα- επαληθεύθηκαν.

Στις 5/03/2020 συγκαλέσαμε εκ νέου το μικτό μας συμβούλιο, όπου λάβαμε ομόφωνα την απόφαση να σας απαντήσουμε εκπροσωπώντας τους εργαζόμενους της ΕΡΤ.

 Απαιτούμε μία πραγματική διαβούλευση εργαζομένων – διοίκησης κι όχι ένα πρόσχημά της με μια «καρικατούρα διαλόγου» μέσω τελεσιγράφων, που απαιτούν «εδώ και τώρα» απαντήσεις εκ μέρους μας, την ώρα που αγνοείτε επιδεικτικά τις θέσεις, τις προθέσεις και τις απόψεις των εργαζόμενων για σημαντικά ζητήματα που αφορούν διαχρονικά και όχι ευκαιριακά στο θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας της ΕΡΤ Α.Ε.

Δεν θα συμφωνήσουμε ποτέ με ένα οργανόγραμμα που έχει σαν κύρια χαρακτηριστικά του π.χ : το βόλεμα «ημετέρων» σε …καλά αμειβόμενες θέσεις ευθύνης ακόμα και σε εκείνες που υπάρχουν με …αντιστοίχιση (το ακριβοπληρωμένο για δεύτερη φορά πόρισμα της Hay Group και το «επικαιροποιημένο» στρατηγικό σχέδιο της Grand Thornton γιατί δεν μας το κοινοποιείτε;), την αδιαφάνεια ,το ρουσφέτι, το άνοιγμα σε κάθε κρατικοδίαιτο «επιχειρηματία», τη συγχώνευση ή κατάργηση λειτουργικών δομών στο κέντρο και στην περιφέρεια, τις κάθε είδους «συμπράξεις» και «συνέργειιες» με εκείνους που ανέκαθεν έβλεπαν την ΕΡΤ σαν εμπόδιο στα σχέδιά τους, την πλήρη απαξίωση του προσωπικού, την απουσία περιγραφής οργανικών θέσεων και καθηκόντων (για εσάς «τα καθήκοντα τα καθορίζει ο προϊστάμενος»), την παρεμπόδιση προσλήψεων μόνιμου προσωπικού   και την εκχώρηση παραγόμενου έργου σε εργολάβους ή σε θνησιγενείς συμβάσεις έργου, τη νομιμοποίηση της παράνομης διανομής του ραδιο- τηλεοπτικού μας προϊόντος σε ιδιωτικά κανάλια και ρ.σταθμούς (pull), την κατάργηση επι της ουσίας τεχνικού ελέγχου στο προς μετάδοση τηλεοπτικό πρόγραμμα, την υποβάθμιση του παραγόμενου προϊόντος στο διαδίκτυο, το κλείσιμο για δεύτερη φορά του ιστορικού έντυπου της «Ραδιοτηλεόρασης»

Δεν θα συμφωνήσουμε ποτέ με έναν Γ.Κ.Π που δεν περιέχεται σε μια Σ.Σ.Ε και που θα εξυπηρετεί μόνο τον αυταρχισμό και την «ενός ανδρός αρχή» , την οποία θέλει να εφαρμόσει η διοίκησή σας, δίνοντας εκτός των άλλων τη δυνατότητα αντικατάστασης όλων των στελεχών με εξωερτικούς θεσιθήρες.

Έχετε τεράστια ευθύνη για το ανοργάνωτο «οργανόγραμμα» που αποστείλατε , όχι μόνο ενώπιον των 2.300 εργαζόμενων που μοχθούν αγόγγυστα δουλεύοντας κάτω από σκληρές συνθήκες χωρίς τις απαιτούμενες πρόνοιες ασφάλειας και υγείας, χωρίς ρεπό (ήδη οφείλετε 25.000 ρεπό) για την λειτουργία και την ανάπτυξη της ΕΡΤ , αλλά και έναντι του Συντάγματος και των νόμων του κράτους, την χάρτα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και οδηγιών της Ε.Ε, που φυσικά δεν περιγράφουν την δημόσια ραδιοτηλεόραση σαν ένα βατράχι που θα τσαλαβουτά ανάμεσα στα πόδια των παχύδερμων ενός μιντιακού έλους.

Η ΠΟΣΠΕΡΤ και οι εργαζόμενοι   δεν αναγνωρίζουμε κανένα «πελατοκεντρικό μοντέλο λειτουργίας» όπως εσείς γράφετε στον Εσωτερικό Κανονισμό Λειτουργίας, γιατί πολύ απλά δεν είδαμε και δεν θα δούμε ποτέ τους συμπολίτες μας σαν «πελάτες», αλλά σαν  εκείνους για χάρη των οποίων υπάρχει η ΕΡΤ και στους οποίους οφείλει να ανταποδίδει με δημοκρατικό τρόπο και διαφάνεια, πολιτισμό , ψυχαγωγία και  αντικειμενική ενημέρωση χωρίς λογοκρισία (!), «ασύμμετρες απειλές» και «κορωνοϊοτρομοκρατία» (όπως επιθυμούν οι εντολείς – προϊστάμενοί σας).

Αγνώστου προέλευσης, είναι τέσσερα από τα 11 νέα κρούσματα κοροναϊού που εντοπίστηκαν στην Αττική, στο πλαίσιο επιδημιολογικής επιτήρησης της νόσου που έχει ξεκινήσει ο Εθνικός Οργανισμός Δημόσιας Υγείας (ΕΟΔΥ) των νοσηλευομένων με βαριές πνευμονίες. Για τα τέσσερα κρούσματα δεν έχει τεκμηριωθεί ιστορικό έκθεσης, ενώ η διαδικασία επιδημιολογικής διερεύνησης και ιχνηλάτησης των επαφών τους βρίσκεται σε εξέλιξη από τον ΕΟΔΥ.

Η μετάδοση του νέου κοροναϊού εξαπλώνεται σε παγκόσμιο επίπεδο. Ολόκληρη η Ευρώπη βρίσκεται σε μία επιδημική φάση πολλαπλών εισαγωγών, με επακόλουθο μετάδοσης στην κοινότητα, τονίζουν οι επιστήμονες. Αναφέρουν ότι τις επόμενες εβδομάδες αναμένουμε, όπως και στον υπόλοιπο κόσμο, περαιτέρω αύξηση των κρουσμάτων στην πατρίδα μας. Ακόμα και κρουσμάτων, όπως αυτά τα τέσσερα, για τα οποία δεν θα προσδιορίζεται σαφής πηγή έκθεσης.

Η Επιτροπή Εμπειρογνωμόνων του υπουργείου Υγείας, που συνεδρίασε σήμερα και έλαβε επιπλέον μέτρα, δίνει ιδιαίτερη προσοχή στην προστασία των ευπαθών ομάδων. Κάνει ισχυρή σύσταση για αποφυγή των μη αναγκαίων ταξιδιών και συγχρωτισμού, οπουδήποτε κι αν είναι αυτά σε εσωτερικό ή εξωτερικό, σε ανθρώπους που ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες.

Οι ομάδες αυτές περιλαμβάνουν ασθενείς άνω των 70 ετών, ασθενείς με χρόνια καρδιαγγειακά νοσήματα, ασθενείς με χρόνια αναπνευστικά νοσήματα, ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη και ασθενείς που πάσχουν από χρόνιες καταστάσεις ανοσοκαταστολής, όπως αυτές προσδιορίζονται από τον ιατρό τους.

Αναφορικά με τις ευπαθείς ομάδες, η Επιτροπή εισηγήθηκε αυστηρή τήρηση των μέτρων υγιεινής και απαγόρευση του μη απαραίτητου επισκεπτηρίου στα κέντρα ημερήσιας φροντίδας, κέντρα αποκατάστασης, μονάδες ημερήσιας νοσηλείας και μονάδες τεχνητού νεφρού.

Παράλληλα, θα υπάρξει πρόβλεψη από τον ΕΟΠΥΥ για ανανέωση της συνταγογράφησης των ασθενών με χρόνια νοσήματα, έως και 30 Ιουνίου 2020.

Με το παραμικρό σύμπτωμα, καθόμαστε σπίτι

Έγκαιρη «απομόνωση» με το παραμικρό σύμπτωμα. Αυτό είναι το μήνυμα που επαναλαμβάνουν με ένταση οι επιστήμονες, σε μια προσπάθεια να περιοριστεί η διάδοση του ιού στην κοινότητα. Ο ιός, αναφέρουν, συμπεριφέρεται με «φοβερά παράξενο τρόπο» και παρόλο που η νόσος είναι ήπια, έχει μεγάλη μεταδοτικότητα και γι΄ αυτό και βάζει σε κίνδυνο ευπαθείς ομάδες και ανθρώπους άνω των 70 ετών και συστήνουν περιορισμό των μετακινήσεων τους και αποφυγή συναθροίσεων. Τονίζουν ότι οι οδηγίες είναι ξεκάθαρες για την προφύλαξη αυτής της ηλικιακής ομάδας και ο καθένας φέρει και την προσωπική του ευθύνη.

Σχετικά με τα μέτρα που έχουν ληφθεί, όπως το κλείσιμο σχολείων, αναφέρουν ότι προκρίθηκε η πιο συνετή δράση και ίσως λίγο υπερβολική, σε σχέση με άλλες χώρες, προκειμένου να οδηγηθούμε σε μια επιβράδυνση της διασποράς της νόσου στην κοινότητα, η οποία είναι απαραίτητη για την ανταπόκριση του συστήματος υγείας.

Οι προσπάθειες της παγκόσμιας κοινότητας, συμπληρώνουν, στρέφονται στη μείωση και πρόληψη της όσο το δυνατόν περισσότερης διασποράς, η οποία θα μειώσει την ένταση και αύξηση των περιπτώσεων. Στόχος που όσο περνάει ο καιρός θα παραμένει και θα ενισχύεται, είναι η μείωση της διασποράς της νόσου στην κοινότητα, όσο το δυνατόν περισσότερο, ώστε να καθυστερήσει το κύμα της νόσου όσο περισσότερες εβδομάδες γίνεται. Να παρατηρηθεί η κορύφωση της δραστηριότητας της νόσου αργότερα και έτσι να μειωθούν οι επιπτώσεις σε όλο τον πληθυσμό, αλλά ιδιαίτερα στις ευπαθείς ομάδες.





ΑΠΕ

Ο Ιταλός πρωθυπουργός Τζουζέπε Κόντε δήλωσε ότι τα μέτρα περιορισμού που ισχύουν στην Λομβαρδία, στο Βένετο και στην Εμίλια Ρομάνια, στο εξής θα εφαρμόζονται σε όλη την χώρα.

«Είμαστε υποχρεωμένοι να επιβάλουμε θυσίες σε όλους τους πολίτες. Το μέτρο αυτό ονομάζεται "εγώ μένω σπίτι"», πρόσθεσε.

«Είναι η στιγμή της ευθύνης, θα πρέπει να αποφεύγονται οι μετακινήσεις πολιτών σε όλη την χώρα, εκτός αν υπάρχουν λόγοι υγείας, επαγγελματικές ανάγκες που πρέπει να αποδεικνύονται και άλλες έκτακτες ανάγκες» , είπε ο Τζουζέπε Κόντε. Τα νέα μέτρα θα μπουν σε ισχύ από αύριο.

Ο Ιταλός πρωθυπουργός, παράλληλα, τόνισε: «Πρέπει να παρέμβουμε για να προστατέψουμε τους ασθενέστερους και πιο ευάλωτους πολίτες» και εξήγησε ότι σταματά και το πρωτάθλημα ποδοσφαίρου της ιταλiκής Α' Εθνικής.

Μέχρι τις 3 Απριλίου, τέλος, θα μείνουν κλειστά όλα τα σχολεία και πανεπιστήμια της χώρας.

Βουτιές στα χρηματιστήρια

Μοιραία, σε νευρικότητα βρίσκονται οι διεθνείς χρηματιστηριακές αγορές, που είδαν τους δείκτες τους, τη «Μαύρη Δευτέρα» να καταγράφουν βουτιά... ακόμα και ελεύθερη πτώση. Στην Ιταλία, ο δείκτης του Χρηματιστηρίου του Μιλάνου έκλεισε με απώλειες -9,98%, ενώ πολύ υψηλή ήταν η πτώση και σε άλλα 

Βουτιά κατέγραψαν και τα υπόλοιπα ευρωπαϊκά χρηματιστήρια, με τις απώλειες να αγγίζουν ή να ξεπερνούν το 8%. Ειδικότερα, ο δείκτης του χρηματιστηρίου του Λονδίνου FTSE 100 κατέγραψε πτώση της τάξης του 7,25%, ο γαλλικός CAC 8,39% κι ο γερμανικός DAX 7,94%. 

Απώλειες και στη Wall Street, με τους βασικούς δείκτες του Χρηματιστηρίου της Νέας Υόρκης (Dow Jones, S&P και NASDAQ) να σημειώνουν πτώση από -7,29% έως -7,79%. Κάτω από τις 600 μονάδες η «ευαίσθητη» αγορά της Αθήνας, με τις απώλειες του βασικού δείκτη να φτάνουν στο εντυπωσιακό -13,39%. 

Στο Ευρωκοινοβούλιο το θέμα του κορονοϊού

Παράλληλα, τα κράτη επιχειρούν με έκτακτα μέτρα και συστάσεις να ελέγξουν την επιδημία. Χαρακτηριστική είναι η απόφαση του Ισραήλ που θα βάζει πλέον σε καραντίνα όποιον εισέρχεται στη χώρα αυτή. Συγκεκριμένα, οι ισραηλινές αρχές θα απαιτούν από όλους τους πολίτες που επιστρέφουν από το εξωτερικό να μπαίνουν από μόνοι τους σε απομόνωση για 14 ημέρες ως ένα μέτρο πρόληψης κατά της εξάπλωσης του κορονοϊού Covid-19.

Σε κάθε περίπτωση, ο ιός δεν κάνει διακρίσεις: Θετικός στον κορονοϊό βρέθηκε και ο υπουργός Πολιτισμού της Γαλλίας, Φρανκ Ριστέρ, ενώ καταγράφηκε και το πρώτο κρούσμα μεταξύ των εργαζομένων στην Κομισιόν.

Η επιδημία του νέου κορονοϊού (Covid-19) θα βρεθεί στο επίκεντρο των συζητήσεων που θα διεξαχθούν αύριο (Τρίτη) στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Η πρόεδρος της Κομισιόν, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, μαζί με τους ευρωβουλευτές, θα προβούν σε μια αποτίμηση των ευρωπαϊκών και των εθνικών προσπαθειών για την ανάσχεση της πορείας του ιού Covid-19 και θα επισημάνουν τις ανάγκες για μια συνεκτική ευρωπαϊκή απάντηση στο πρόβλημα.

ΠΟΥ-κοροναϊός: Η απειλή μιας πανδημίας είναι πολύ πραγματική

Ο γενικός διευθυντής του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας προειδοποίησε σήμερα ότι «η απειλή μιας πανδημίας» του νέου κοροναϊού, που έχει προσβάλει περισσότερους από 110.000 ανθρώπους παγκοσμίως, είναι πλέον «πολύ αληθινή».

«Τώρα που ο κοροναϊός έχει εξαπλωθεί σε τόσες πολλές χώρες, η απειλή μιας πανδημίας είναι πλέον πολύ πραγματική. Όμως, αυτή θα είναι η πρώτη πανδημία στην ιστορία που θα μπορούσε να τεθεί υπό έλεγχο. Αυτό που μετράει είναι ότι δεν βρισκόμαστε στο έλεος του ιού», είπε ο Τέντρος Αντάνομ Γκεμπρεγέσους, κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου στη Γενεύη.

Τέσσερις χώρες έχουν καταγράψει το 93% των σχεδόν 110.000 κρουσμάτων παγκοσμίως, σημείωσε ο Τέντρος.

«Είμαστε ενθαρρυμένοι που η Ιταλία λαμβάνει επιθετικά μέτρα για να περιορίσει την επιδημία και ελπίζουμε ότι αυτά τα μέτρα θα αποδειχθούν αποτελεσματικά τις επόμενες ημέρες» υπογράμμισε.

Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, το 70% και πλέον των ανθρώπων που μολύνθηκε από τον νέο κοροναϊό στην Κίνα έχει θεραπευτεί, την ώρα που ο διεθνής οργανισμός επισημαίνει ότι η Κίνα «θέτει υπό έλεγχο την επιδημία».

«Εκ των 80.000 κρουσμάτων που καταγράφηκαν στην Κίνα, το 70% και πλέον έχει θεραπευτεί» επισήμανε ο επικεφαλής του ΠΟΥ.

Τον έλκυε το περιθώριο. Έζησε χωρίς συμβάσεις και δεν δίσταζε να το λέει: «Σήμερα δεν έγραψα καθόλου, ήμουν όλη τη μέρα στον ιππόδρομο». Ανέδειξε απελπισμένους χαρακτήρες στην άνθιση του αμερικανικού ονείρου και μόνο στην Ευρώπη βρήκε την αναγνώριση που του άξιζε. Ο Τσαρλς Μπουκόφσκι δεν μελέτησε για να γράψει τα θέματα των έργων του, αλλά ήταν κομμάτι του κόσμου που περιέγραφε.
 
Γεννήθηκε τον Αύγουστο του 1920 στο Άντερναχ της Γερμανίας, αλλά σε ηλικία δύο ετών μετακόμισε με την οικογένειά του στο Λος Άντζελες. Ο πατέρας του ήταν στρατιωτικός, σκληρός και απόλυτος. Με την παραμικρή αφορμή έδερνε τον Μπουκόφσκι, που εξελίχθηκε σε ένα ντροπαλό έφηβο, χωρίς πολλούς φίλους. Τα παιδιά της γειτονίας τον κορόιδευαν για την γερμανική προφορά του και τα ρούχα του, ενώ οι δάσκαλοί του πίστευαν λανθασμένα ότι έπασχε από δυσλεξία.    
 
Μεγαλώνοντας, γράφτηκε στο κολέγιο του Λος Άντζελες για να σπουδάσει δημοσιογραφία και λογοτεχνία. Το όνειρό του ήταν να γίνει συγγραφέας, αλλά τα πρώτα του χειρόγραφα δεν είχαν τύχη.
Όταν η μητέρα του τα ανακάλυψε, τα κατέστρεψε με την μηχανή του γκαζόν. Έφευγε συχνά από το σπίτι του και ταξίδευε σε διάφορα μέρη της Αμερικής. Κάποια στιγμή όμως, πάντα αναγκαζόταν να επιστρέψει.
 
Όταν η χώρα ενεπλάκη στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο ο πατέρας του τον πίεζε να καταταγεί στον στρατό. Ο Μπουκόφκσι δεν δέχτηκε και τότε έφυγε μια για πάντα από το πατρικό του.
Η φιγούρα του πατέρα του φαίνεται πως τον καταδιώκει συνεχώς και σε όλα τα μετέπειτα έργα του, που αποτυπώνουν άλλοτε μίσος και αηδία προς το πρόσωπό του, κι άλλοτε μια ανθρώπινη κατανόηση, αναγνωρίζοντας τις συνθήκες που δημιούργησαν την προσωπικότητά του.

 
Χωρίς σπίτι, ο Μπουκόφσκι έζησε ως περιπλανώμενος άστεγος για λίγο καιρό και, όταν τα ψυχομετρικά τεστ τον έκριναν ακατάλληλο για να εκτίσει τη θητεία του, κατέληξε στη Νέα Υόρκη, σε ηλικία 24 ετών.
Παρόλο που δεν έμεινε για πολύ, εκεί δημοσίευσε το πρώτο του διήγημα, «Aftermath of a Lengthy Rejection Slip», στο περιοδικό Story Magazine.

Δημοσίευσε άλλα δύο διηγήματα, τα οποία δεν αναγνωρίστηκαν από τη λογοτεχνική ελίτ της εποχής στην Αμερική.
Απογοητευμένος για τη διαδικασία της έκδοσης, παράτησε το γράψιμο για περίπου μια δεκαετία, για «δέκα μεθυσμένα χρόνια», όπως τα έλεγε ο ίδιος. Στο διάστημα αυτό περιπλανιόταν στις ΗΠΑ, αλλά έζησε κυρίως στο Λος Άντζελες. Για να τα βγάλει πέρα, έκανε διάφορες μικροδουλειές και κοιμόταν σε φτηνά μοτέλ.
Το 1955, εισήχθη με αιμορραγία στο νοσοκομείο των απόρων με έλκος στο στομάχι, που λίγο έλειψε να του κοστίσει την ζωή.
 
Μετά την παραμονή του στο νοσοκομείο, άρχισε να γράφει για πρώτη φορά ποίηση. Η αυθεντική και δεικτική γλώσσα του, παρόλο που αποτέλεσε σημαντική επιρροή για όλους τους μεταπολεμικούς ποιητές, για ακόμα μία φορά δεν αναγνωρίστηκε στην Αμερική, δεν δημοσιεύθηκε σε μεγάλα περιοδικά και δεν βραβεύτηκε από την ακαδημία.
Η συμπεριφορά του ίδιου, βέβαια, ήταν προκλητική και, παρόλο που είχε έναν περιορισμένο αριθμό φανατικών αναγνωστών, δεν έδινε την ευκαιρία στο ευρύ κοινό να τον αποδεχτεί. Στην Ευρώπη ωστόσο, ο Μπουκόφσκι έγινε διάσημος. Στα τέλη της δεκαετίας του '70 ήταν ο πιο πετυχημένος Αμερικανός συγγραφέας στη Γερμανία, ενώ ο Ζαν Πολ Σάρτρ τον θεωρούσε τον μεγαλύτερο ποιητή που έβγαλαν ποτέ οι  ΗΠΑ.  
 
«Πίναμε τις λέξεις του, πίνοντας αλλεπάλληλες μπίρες στον αλήστου μνήμης «Μπερντέ», ένα φιλόξενο στέκι, μαγειρείο και ποτάδικο, τίγκα στον καπνό και στις ωραίες φάτσες, όλοι μια παρέα, οχτάωρα και δεκάωρα, συζητώντας παθιασμένα, γράφοντας, τρώγοντας, καβγαδίζοντας, αρχές δεκαετίας του '80, διακηρύσσοντας με αγέρωχο θράσος ότι είμαστε παιδιά τού Μπάροουζ και του Γκίνσμπεργκ, του Κέρουακ και του Χέμινγουεϊ, του Χάμετ και του Τσάντλερ, του Μπρετόν και του Ντεμπόρ, του Μπακούνιν και του Μπουκόφσκι!», γράφει ο συγγραφέας Γιώργος - Ίκαρος Μπαμπασάκης στο περιοδικό Γαλέρα για την απήχηση που είχε ο Μπουκόφσκι στην Ελλάδα.

Γύρω στο 1969, ο John Martin, εκδότης των Black Sparrow Press, θαυμάζοντας την δουλειά του Μπουκόφσκι αρχίζει να του δίνει 100$ το μήνα για το υπόλοιπο της ζωής του, ώστε να ασχοληθεί αποκλειστικά με την συγγραφή. Έτσι, ο Μπουκόφσκι παραιτείται σε ηλικία 49 ετών από το ταχυδρομείο: «Έχω μία από τις δύο επιλογές: να παραμείνω στο ταχυδρομείο και να τρελαθώ ή να μείνω εκεί έξω, να το παίξω συγγραφέας και να πεθάνω της πείνας. Αποφάσισα να πεθάνω της πείνας». Λιγότερο από ένα μήνα μετά, γράφει το πρώτο του βιβλίο, το Ταχυδρομείο (Post Office), το οποίο κυκλοφόρησε το 1976.
 
Στην ζωή και στο έργο του Μπουκόφσκι η γυναικεία ύπαρξη έπαιζε πολύ σημαντικό ρόλο. Ο πρώτος του γάμος έγινε το 1957, με την Barbara Frye, μια εκδότρια από το Τέξας, η οποία εξέδιδε το ποιητικό περιοδικό Harlequin και άρχισε να δημοσιεύει δουλειές του Μπουκόφσκι. Ο γάμος τους τελείωσε δύο χρόνια μετά. Ο Μπουκόφσκι μετά το διαζύγιο ξανάπεσε στο ποτό και έπιασε δουλειά σε ταχυδρομείο ως ταμείας, θέση στην οποία παρέμεινε για δώδεκα ολόκληρα χρόνια.
 
Λίγο μετά την άδοξη κατάληξη του γάμου του γνωρίζει την Jane Cooney Baker, η οποία θεωρείται η μεγαλύτερη αγάπη της ζωής του και η πιο σημαντική από τις πολλές «μούσες» του. Όταν εκείνη πεθαίνει, ο Μπουκόφσκι γράφει μια σειρά από ποιήματα και διηγήματα θρηνώντας τον θάνατό της. Το 1964, η σύντροφός του Frances Smith γεννάει την μοναχοκόρη του, Μαρίνα Λουίζ Μπουκόφσκι. Παντρεύτηκε ξανά το 1985, την επί δέκα χρόνια σύντροφό του, Linda Lee Beighle, και έμειναν μαζί μέχρι το τέλος της ζωής του.
 
Ο Μπουκόφσκι πέθανε από λευχαιμία 9 Μαρτίου του 1994, σε ηλικία 73 ετών, στο San Pedro της Καλιφόρνια, λίγο αφότου τελείωσε το τελευταίο του βιβλίο «Αστυνομικό» (Pulp). Στον τάφο του είναι γραμμένη η φράση «Don't Try»  (σ.σ: μην προσπαθείς). Ο ίδιος είχε εξηγήσει αυτή τη φράση από το 1963: «Με ρώτησαν "Τι κάνεις όταν δημιουργείς; Πώς γράφεις;" και τους είπα "Δεν προσπαθείς. Αυτό είναι πολύ σημαντικό, μην προσπαθείς, είτε για τις Κάντιλακ, είτε για να βρεις έμπνευση, είτε για την αθανασία. Περιμένεις και αν δεν γίνει τίποτα, περιμένεις λίγο ακόμα. Είναι σαν ένα ζωύφιο που εντοπίζεις ψηλά στον τοίχο. Περιμένεις να έρθει σε σένα. Όταν φτάσει αρκετά κοντά, τότε το σκοτώνεις"».
 
Το έργο του Τσαρλς Μπουκόφσκι περιείχε πολλά αυτοβιογραφικά στοιχεία. Έχοντας ζήσει ο ίδιος στο περιθώριο, μάζεψε εμπειρίες και γνώρισε ανθρώπους που αργότερα μπόρεσε να τους αποτυπώσει πειστικά στο χαρτί. Οι χαρακτήρες του έβριζαν, έπιναν, σκοτώνονταν. Ήταν απελπισμένοι και καταστρέφονταν, χωρίς να τους δοθεί μια ευκαρία να φτιάξουν τη ζωή τους από την αρχή. Ο Μπουκόφσκι μίλησε για την ψυχή αυτών των ανθρώπων και παρουσίασε την προσωπικότητά τους, επικρίνοντας ταυτόχρονα το πολιτικό σύστημα και την κοινωνία που τους απαρνήθηκε.  Ίσως γι' αυτό η Αμερική να του γύρισε την πλάτη, της χαλούσε επιδεικτικά την εικόνα που είχε καλλιεργήσει για τον εαυτό της. 

Οι δεινόσαυροι, εμείς
 
Γεννημένοι έτσι
να είμαστε έτσι
καθώς τα ασβεστωμένα πρόσωπα χαμογελούν
καθώς ο κ. Θάνατος γελά
καθώς οι ανελκυστήρες κόβονται
καθώς τα πολιτικά τοπία διαλύονται
καθώς το αγόρι στο σούπερ μάρκετ έχει πτυχίο πανεπιστημίου
καθώς τα μολυσμένα ψάρια ξεστομίζουν τις μολυσμένες προσευχές τους
καθώς ο ήλιος κρύβεται
 
είμαστε
γεννημένοι έτσι
να είμαστε έτσι
με αυτούς τους προσεκτικά τρελούς πολέμους
με την όψη σπασμένων παραθύρων σε εργοστάσια να ατενίζουν το κενό
με μπαρ όπου οι θαμώνες δεν μιλούν πλέον μεταξύ τους
με τσακωμούς που καταλήγουν σε πυροβολισμούς και μαχαιρώματα
 
γεννημένοι έτσι
με νοσοκομεία που είναι τόσο ακριβά που είναι φθηνότερο να πεθάνεις
με δικηγόρους που χρεώνουν τόσο ακριβά που είναι φθηνότερο να δηλώσεις ένοχος
σε μια χώρα όπου οι φυλακές είναι γεμάτες και τα τρελοκομεία κλειστά
σε έναν τόπο όπου οι μάζες ανυψώνουν ηλίθιους σε πλούσιους ήρωες
 
γεννημένοι μέσα σʼ αυτό
περπατώντας και ζώντας μέσα σʼ αυτό
πεθαίνοντας λόγω αυτού
μένοντας άφωνοι λόγω αυτού
ευνουχισμένοι
έκλυτοι
αποκληρωμένοι
λόγω αυτού
εξαπατημένοι από αυτό
χρησιμοποιημένοι από αυτό
εξευτελισμένοι από αυτό
εξοργισμένοι και απηυδισμένοι από αυτό
βίαιοι
απάνθρωποι
λόγω αυτού
 
η καρδιά έχει μελανιάσει
τα δάχτυλα πλησιάζουν το λαιμό
το όπλο
το μαχαίρι
τη βόμβα
τα δάχτυλα τείνουν προς έναν μη αποκρυνόμενο θεό
 
τα δάχτυλα πλησιάζουν το μπουκάλι
το χάπι
τη σκόνη
 
γεννημένοι σʼ αυτό το θλιβερό θανατικό
γεννημένοι με μια κυβέρνηση με 60 χρονών χρέος
που σύντομα δε θα είναι ικανή να αποπληρώσει τους τόκους αυτού του χρέους
και οι τράπεζες θα καούν
το χρήμα θα καταστεί άχρηστο
θα υπάρξουν φανερές και ατιμώρητες δολοφονίες στους δρόμους
θα υπάρξουν όπλα και περιπλανώμενοι όχλοι
η γη θα είναι άχρηστη
η τροφή θα γίνει μια φθίνουσα απόδοση
η πυρηνική ενέργεια θα έρθει στην κατοχή των πολλών
εκρήξεις θα σείουν ακατάπαυστα τη γη
 
ραδιενεργά ρομπότ θα κυνηγούν το ένα το άλλο
οι πλούσιοι και οι επίλεκτοι θα παρακολουθούν από τους διαστημικούς σταθμούς
η Κόλαση του Δάντη θα μοιάζει με παιδική χαρά
 
ο ήλιος θα κρυφτεί και θα είναι νύχτα παντού
τα δέντρα θα πεθάνουν
η βλάστηση όλη θα πεθάνει
ραδιενεργοί άνθρωποι θα τρώνε τη σάρκα ραδιενεργών ανθρώπων
η θάλασσα θα μολυνθεί
οι λίμνες και τα ποτάμια θα εξαφανιστούν
η βροχή θα είναι ο επόμενος χρυσός
 
σαπισμένα πτώματα ανθρώπων και ζώων θα ζέχνουν στο σκοτεινό άνεμο
 
οι λίγοι τελευταίοι επιζήσαντες θα μολυνθούν από νέες και φρικιαστικές ασθένειες
και οι διαστημικοί σταθμοί θα καταστραφούν από δολιοφθορές
την έλλειψη προμηθειών
το φυσικό φαινόμενο της φθοράς
 
και θα υπάρξει η πιο όμορφη σιγή από ποτέ
γεννημένη από αυτό
ο ήλιος ακόμα εκεί κρυμμένος
να περιμένει το επόμενο κεφάλαιο.
 
Τσαρλς Μπουκόφσκι









πηγή:  // tvxs.gr //

Μια ακόμη υπερπανσέληνος θα υπάρξει σήμερα Δευτέρα, 9/03, καθώς η ελλειπτική τροχιά του θα φέρει το φεγγάρι πιο κοντά στη Γη.

Είναι η δεύτερη υπερπανσέληνος του 2020 από τις τέσσερις που θα υπάρξουν συνολικά φέτος.

Η επόμενη θα συμβεί στις 8 Απριλίου. Η κοντινή πανσέληνος θα λάβει χώρα σήμερα στις 19:48 ώρα Ελλάδας και θα κάνει τη Σελήνη να δείχνει μεγαλύτερη και πιο φωτεινή από ό,τι συνήθως.

Η πανσέληνος του Μαρτίου ήταν γνωστή στους Ινδιάνους της Αμερικής ως «πανσέληνος των σκουληκιών», επειδή αυτή την εποχή το έδαφος μαλακώνει από τις βροχές και αρχίζουν να βγαίνουν τα σκουλήκια στην επιφάνεια. Η Σελήνη ακολουθεί μια ελλειπτική τροχιά και η απόσταση της από τον πλανήτη μας δεν είναι σταθερή.

Η μέση απόσταση Γης-Σελήνης είναι περίπου 384.400 χιλιόμετρα, αλλά αυξάνεται κατά 5% περίπου στο απόγειο και μειώνεται κατά 5% στο περίγειο. Ο όρος Υπερ-Σελήνη ή σούπερ-Σελήνη δεν είναι επιστημονικός, αλλά μάλλον δημιουργήθηκε από αστρολόγους.



ΑΠΕ

Πρεμιέρα: Σάββατο 21 Μαρτίου, ώρα 21.00

Παραστάσεις: Από 21 Μαρτίου έως και 12 Απριλίου

κάθε Παρασκευή και Σάββατο στις 21.00 και Κυριακή στις 20.00

Θέατρο Αντιγόνη Βαλάκου

Στις 21 Μαρτίου κάνει πρεμιέρα η νέα παραγωγή της κεντρικής σκηνής του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Καβάλας «Γυάλινος κόσμος» του Τένεσι Ουίλιαμς σε σκηνοθεσία Θοδωρή Γκόνη.

Στην οικογένεια του Γυάλινου κόσμου συναντάμε την αποσύνθεση ενός ολόκληρου κόσμου. Η μητέρα, Αμάντα, ξεπεσμένη καλλονή, γυρίζει αδιάκοπα στη θύμιση της νιότης της, όταν ήταν μια «κοσμική δεσποινίς» και έχει δημιουργήσει μια σχέση εξάρτησης με τα παιδιά της, την ανάπηρη Λάουρα που ζει απομονωμένη, εγκλωβισμένη στο ονειρικό κέλυφος του γυάλινου θηριοτροφείου της και τον Τομ, που τρυπώνει στους κινηματογράφους για να ζήσει τις περιπέτειες των άλλων. Όλοι τους, προσπαθώντας να ξεφύγουν από τη «φυλακή του εαυτού τους», πλάθουν έναν δικό τους φανταστικό κόσμο, ένα μυθικό παρελθόν, ένα ψεύτικο παρόν, φοράνε μια μάσκα και προσπαθούν να κάνουν και τους άλλους να την πιστέψουν. Όταν στη ζωή τους εμφανιστεί ο Τζιμ, υποψήφιος γαμπρός για τη Λάουρα, ο εύθραυστος γυάλινος κόσμος τους καταρρέει.

Το πρώτο σπουδαίο δράμα του Τένεσι Ουίλιαμς και αυτό που αντικατοπτρίζει περισσότερο από κάθε άλλο, πτυχές της αληθινής ζωής του συγγραφέα.

Μετάφραση: Νίκος Σπάνιας

Σκηνοθεσία: Θοδωρής Γκόνης

Σκηνικό/Κοστούμια/Μουσική επιμέλεια/Φωγραφίες: Ανδρέας Γεωργιάδης

Επιμέλεια κίνησης: Δημήτρης Σωτηρίου

Φωτισμοί: Τάσος Παλαιορούτας

Βοηθός σκηνοθέτη: Κατερίνα Συμεωνίδου

Παίζουν οι ηθοποιοί: Στέλλα Καζάζη, Ελένη Μαβίδου, Θανάσης Ρέστας, Κωνσταντίνος Λιάρος.

Η ΠΡΕΜΙΕΡΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΕΝΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 11 ΜΑΡΤΙΟΥ ΜΕΤΑΤΙΘΕΤΑΙ ΓΙΑ ΜΕΤΑ ΤΟ ΠΑΣΧΑ

ΕΝΑΡΞΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 24 ΑΠΡΙΛΙΟΥ

Κάθε Τετάρτη, Παρασκευή , Σάββατο και Κυριακή

Η μεγάλη επιτυχία του Δη.Πε.Θε Κοζάνης «Τριαντάφυλλο στο στήθος» (The rose tattoo) του Τενεσί Ουίλιαμς σε σκηνοθεσία Λευτέρη Γιοβανίδη, μετά την εξαιρετική της διαδρομή και τις sold out παραστάσεις στην Κοζάνη και την Αθήνα, επιστρέφει στην Πάνω Σκηνή του Από Μηχανής Θεάτρου από τις 24 Απριλίου.

Η γλυκόπικρη κωμωδία «Τριαντάφυλλο στο στήθος», το μοναδικό έργο του Τενεσί Ουίλιαμς με ευτυχή κατάληξη, γράφεται μετά από ένα ταξίδι του συγγραφέα στην πολύβουη και ζωντανή νότια Ιταλία, όπου θα νιώσει, έστω παροδικά, χαρούμενος, ερωτευμένος και ψυχικά ήρεμος.

Ένα έργο ερωτικό. Ένα έργο που υμνεί τον έρωτα ως υπέρτατη πράξη. Ένα έργο στο οποίο ο Ουίλιαμς για άλλη μια φορά φωτίζει μοναδικά κι έντεχνα την τρυφερή και συνάμα ανταγωνιστική σχέση μάνας και κόρης. Κατά πόσο και υπό ποιους όρους αποδέχεται μια μητέρα την προσωπική ζωή της κόρης της;

Το έργο έκανε πρεμιέρα το 1951 στο Μπρόντγουεϊ  και τέσσερα χρόνια μετά, θα μεταφερθεί στη μεγάλη οθόνη με πρωταγωνιστές την Άννα Μανιάνι η οποία κέρδισε το Όσκαρ Ά Γυναικείου Ρόλου και τον Μπαρτ Λάνκαστερ. Στην Ελλάδα παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 1956 σε μετάφραση Μάριου Πλωρίτη, σκηνοθεσία Κάρολου Κουν και μουσική Μάνου Χατζιδάκι.

Λίγα λόγια για το έργο:

Η Σεραφίνα Ντέλλε Ρόζε παρομοιάζει το διπλό της κρεβάτι με θρησκεία. Είναι μια γυναίκα που έντονα αγαπά, ερωτεύεται, πονά, πιστεύει. Όταν πεθαίνει ο άντρας της, ψάχνει κάπου να χωρέσει τη λατρεία της για εκείνον. Στριμώχνει την ίδια της την “ψυχή” μέσα στην τεφροδόχο του. Αποστρέφεται τον κόσμο, που τολμά να θυμάται ένα λιγότερο θαυμαστό παρελθόν για το χαμένο της «τριαντάφυλλο». Προσπαθεί μανιασμένα να κρατήσει την έφηβη κόρη της, Ρόζα, μακριά από τους «κυνηγούς» άνδρες. Ψάχνει πάντα απαντήσεις από μια ξεθωριασμένη Μαντόνα. Κι όταν ο Αλβάρο, ένας οδηγός φορτηγού, μπαίνει απρόσκλητος στο σπίτι της, εκείνη προσπαθεί να καταλάβει αν αυτό ήταν το σημάδι που περίμενε από την Παναγία. Η ζωή πρέπει πάντα να προχωράει.

Συντελεστές:

Μετάφραση – Σκηνοθεσία: Λευτέρης Γιοβανίδης
Επιμέλεια Κίνησης: Ζωή Χατζηαντωνίου
Σκηνικά: Πουλχερία Τζόβα
Κοστούμια: Μαρία Παπαδοπούλου
Μουσική: Θοδωρής Λεμπέσης
Φωτισμοί: Νίκος Σωτηρόπουλος
Δραματουργική Επεξεργασία: Ιζαμπέλα Κωνσταντινίδου
Βοηθός Σκηνοθέτη: Ρία Δεληογλάνη
Βοηθός Φωτιστή: Εύη Παπαμάρκου

Παίζουν:

Ευγενία Αποστόλου, Ειρήνη Ιωάννου, Πηνελόπη Μαρκοπούλου, Γεράσιμος Μιχελής, Μάρω Σαουσοπούλου, Ισίδωρος Σταμούλης, Δημήτρης Τσίκλης, Μάρω Παπαδοπούλου

INFO:

Από Μηχανής Θέατρο –Πάνω Σκηνή

Ημέρες & ώρες παραστάσεων:

Τετάρτη & Κυριακή στις 18:00
Παρασκευή & Σάββατο στις 21:00

Διάρκεια: 90 λεπτά

Τιμές εισιτηρίων:

Γενική είσοδος: 15 ευρώ

Μειωμένο(μαθητές, φοιτητές, άνεργοι, πολύτεκνοι, Α.ΜΕ.Α.): 12 ευρώ

Ατέλεια: 5 ευρώ

Προπώληση:

https://www.viva.gr/tickets/theater/apo-mihanis-panw-skini/triantafyllo-sto-stithos/

Τηλέφωνο κρατήσεων: 210 5232097 

Από Μηχανής Θέατρο

www.amtheater.gr
Ακαδήμου 13, Μεταξουργείο, τκ 10436
Τηλέφωνο: 210 5232097

Προπώληση:viva.gr

Ώρες ταμείου και επικοινωνίας: Καθημερινά 9:00 -  22:00
Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Η θεατρική διασκευή του μυθιστορήματος του Βασίλη Αλεξάκη, που κυκλοφόρησε τον Ιανουάριο του 1982, μεταφέρεται στη θεατρική  σκηνή, 38 χρόνια μετά! 

Είναι το πρώτο του βιβλίο γραμμένο απ’ ευθείας στα ελληνικά. Ένα χρόνο αργότερα, δημοσιεύθηκε και στα γαλλικά, μεταφρασμένο από το συγγραφέα. Βραβεύθηκε από τη Γαλλική Ακαδημία κι έχει ξεπεράσει σε πωλήσεις τα 200.000 αντίτυπα. 

‘'Το βιβλίο που πρέπει να διαβάσετε πριν ερωτευθείτε ξανά’'. 

LeNouvelObservateur.

Ο Βασίλης Αλεξάκης έζησε πάνω από 40 χρόνια στο Παρίσι και εργάστηκε ως συγγραφέας, αλλά και ως δημοσιογράφος στην εφημερίδα LeMonde. Τα περισσότερα βιβλία του τα έγραψε κατευθείαν στη γαλλική γλώσσα.

Το "Τάλγκο" μεταφέρθηκε και στον κινηματογράφο από το Γιώργο Τσεμπερόπουλο το 1984, με τίτλο "Ξαφνικός έρωτας" και πρωταγωνιστές την Μπέτυ Λιβανού και τον Αντώνη Θεοδωρακόπουλο, στην πρώτη του κινηματογραφική εμφάνιση. 

‘'Κι όταν θα πάψω να είμαι ερωτευμένη μαζί σου, Γρηγόρη, να ξέρεις ότι θα σ’ ευγνωμονώ που μου έκανες αυτό το δώρο. Μ’ ανέβασες στα ίδια μου τα μάτια, μ’ έκανες να αισθάνομαι μοναδική. Όταν γεράσω και με ρωτήσουν τι σημαντικό συνέβη στη ζωή μου, αυτό θα έχω να λέω: «Μου έκαναν δώρο, κάποτε, λίγη παρισινή βροχή»’'

Η Ελένη και ο Γρηγόρης. Μια ερωτική ιστορία. Θα ζήσουν τον ξαφνικό έρωτά τους σε τρεις πόλεις: Αθήνα, Παρίσι, Βαρκελώνη. Κι ένα τρένο, το Τάλγκο, που μπορεί να τους φέρει κοντά… ή να τους απομακρύνει για πάντα. Άραγε, υπάρχει το ‘'για πάντα"; 

Το Τάλγκο (τα αρχικά του τρένου που οδηγεί από το Παρίσι στη Βαρκελώνη), είναι μια ιστορία για τον έρωτα και την ελπίδα.. Δύο άνθρωποι έχουν ανάγκη να νιώσουν ξανά το καθολικό αλλά και καταστροφικό συναίσθημα του έρωτα. Με κάθε κόστος; Αυτό ας το αφήσουμε να απαντηθεί στη σκηνή!

ΔΥΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ 19 & 20 ΜΑΡΤΙΟΥ 2020

Πρωταγωνιστούν: Μιχάλης Αλικάκος, Δήμητρα Μεσιμερλή.

Συγγραφέας: Βασίλης Αλεξάκης.

Διασκευή & Σκηνοθεσία: Δήμητρα Μεσιμερλή.

Σκηνογραφία & Ενδυματολογία: Εβελίνα Δαρζέντα.

Σχεδιασμός φωτισμών: Αλέξης Χαϊμαλάς.

Σχεδιασμός ήχου: Δημήτρης Ρετουνιώτης.

Video& γραφιστική επιμέλεια: Νίκος Βασιλειάδης-Μάγγος.

Φωτογραφίες παράστασης: Παναγιώτης Μάλλιαρης.

Make-upartist: Ειρήνη Μάντζιου.

Θέατρο Αλκμήνη (Αλκμήνης 8-12, Γκάζι)

Σκηνή: Intermedia

Πέμπτη στις 21:30 και Παρασκευή στις 22:30
Τελευταία παράσταση: Παρασκευή 20 Μαρτίου 2020

Διάρκεια: 1 ώρα και 30 λεπτά (χωρίς διάλειμμα)

Τιμές εισιτηρίων: 10€ μειωμένο και 14€ κανονικό

*Βασισμένο στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Βασίλη Αλεξάκη ‘Τάλγκο’